Παρόλο που έχουν περισσότερες επιλογές θεραπείας, οι γυναίκες με καρκίνο σε ένα στήθος επιλέγουν όλο και περισσότερο να αφαιρέσουν και τα δύο στήθη – παρόλο που οι ειδικοί λένε ότι η διαδικασία δεν οδηγεί απαραίτητα σε καλύτερα αποτελέσματα. Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Surgery διαπίστωσε ότι η αύξηση οφείλεται εν μέρει στους χειρουργούς τους.

Οι γιατροί γενικά αποθαρρύνουν την αντίπλευρη προφυλακτική μαστεκτομή – επίσης γνωστή ως CPM ή την αφαίρεση ενός υγιούς μαστού όταν ο άλλος έχει καρκίνο – για τις γυναίκες με μέσο κίνδυνο για επιπλέον καρκίνο του μαστού. Το συνιστούν για γυναίκες με υψηλότερο κίνδυνο, όπως αυτές με μετάλλαξη στο γονίδιο BRCA, το οποίο αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Παρόλα αυτά, ο ρυθμός με τον οποίο οι γυναίκες με καρκίνο σε ένα στήθος επέλεξαν να αφαιρεθούν και οι δύο αυξήθηκαν σχεδόν έξι φορές από το 1998 έως το 2011, σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των νεότερων γυναικών με μονομερή καρκίνο του μαστού σε αρχικό στάδιο και χωρίς γενετικούς παράγοντες κινδύνου – με άλλα λόγια, γυναίκες που είναι υποψήφιες για λιγότερο επιθετική θεραπεία.

Η επιβίωση για αυτές τις γυναίκες δεν είναι υψηλότερη από ό, τι για τις γυναίκες που επιλέγουν λιγότερο επιθετικές επιλογές όπως η λομεκτομή, που ονομάζεται επίσης χειρουργική επέμβαση συντήρησης του μαστού, στην οποία αφαιρείται μόνο ένα μέρος του προσβεβλημένου μαστού. Μια μελέτη του Μαρτίου 2016 από ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρκίνου του Ντόκα, εξέτασε περίπου 4.000 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καρκίνου του μαστού και διαπίστωσε ότι η αφαίρεση και των δύο μαστών δεν βελτίωσε σημαντικά την ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Γιατί λοιπόν οι γυναίκες επιλέγουν την πιο επεμβατική επιλογή πιο συχνά; Υπάρχουν πιθανώς διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι ειδικοί αποκαλούν αύξηση των γυναικών που υποβάλλονται σε CPM – συμπεριλαμβανομένου ενός γιατρού γυναίκας.

Η μελέτη στο JAMA Surgery διαπίστωσε ότι οι χειρουργοί αντιπροσωπεύουν το 20% της διακύμανσης των ποσοστών των γυναικών που αφαιρούν και τα δύο στήθη. Στη μελέτη, οι ερευνητές ερεύνησαν 5.080 γυναίκες με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο και έναν μέσο κίνδυνο καρκίνου στο άλλο στήθος, μαζί με 377 από τους χειρουργούς τους. Διαπίστωσαν ότι, ενώ οι γιατροί συμφώνησαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που θα συνιστούσαν αρχικά – χειρουργική επέμβαση συντήρησης μαστού έναντι της CPM – υπήρχε μεταβλητότητα σε αυτό που τελικά έγινε.

Μια γυναίκα είχε μόνο 4% πιθανότητα να υποβληθεί σε CPM εάν πήγε σε έναν χειρουργό που ήταν μεταξύ εκείνων που ήταν οι πιο απρόθυμοι να εκτελέσουν τη διαδικασία και προτιμούσαν τη χειρουργική επέμβαση συντήρησης του μαστού. Αλλά αν μια γυναίκα πήγε σε έναν χειρουργό που ήταν μεταξύ εκείνων που ήταν πιο ανοιχτοί στην εκτέλεση CPM και προτιμούσε το χειρουργείο συντήρησης μαστού το λιγότερο, η πιθανότητα εμφάνισης CPM ήταν 34%. Ο πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι χειρουργοί έδωσαν το ότι ήταν πρόθυμοι να εκτελέσουν CPM, ακόμα κι αν ήταν αρχικά απρόθυμοι, ήταν «να δώσουν στους ασθενείς ηρεμία» και «να αποφύγουν τη σύγκρουση των ασθενών» – όχι για να μειώσουν την υποτροπή ή να βελτιώσουν την επιβίωση.